2ND CAMERA FESTIVAL

افزودن زبان‌هامقالهبحثخواندنویرایشنمایش تاریخچهابزارهااز ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادهفت‌تیرهای چوبیکارگردانشاپور قریبتهیه‌کنندهکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانانبازیگرانعبدا.. یاقوتیحسین حاجیانموسیقیاسفندیار منفردزادهتوزیع‌کنندهکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانانتاریخ‌های انتشار۱۳۵۴مدت زمان۴۸ دقیقهکشورایرانهفت‌تیرهای چوبی فیلمی به کارگردانی شاپور قریب محصول سال ۱۳۵۴ است.[۱]خلاصه داستان[ویرایش]داستان فیلم در مورد زندگی بچه‌هایی است که نزدیک ایستگاه راه‌آهن زندگی می‌کنند. زندگی آن‌ها با آمدن تلویزیون و جمع شدن همه خانواده‌ها در یک خانه و دیدن صحنه‌های اکشن فیلم‌های وسترن، تغییر می‌یابد.[۲][۳]بازیگران[ویرایش]عبدالله یاقوتیحسین حاجیانسیمین مسافریمهین عشایریمنابع[ویرایش]↑ «هفت تیرهای چوبی». دریافت‌شده در ۱۳ مارچ ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |بازیابی= را بررسی کنید (کمک)↑ «توضیحاتی در باره فیلم هفت تیرهای چوبی در وبگاه کانون پرورش فکری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ اکتبر ۲۰۱۲.↑ هفت تیرهای چوبی در وبگاه IMDB + نوشته شده در 11 Nov 2023 ساعت 18:35 توسط  |  2ND CAMERA FESTIVAL...

یادی از خوبانامروز 16 خردادماه سالمرگ یکی از قدیمی ترین کارگردان های سینماست؛ هنرمندی که پس از سالها فعالیت در فقر و انزوا دیده از جهان فرو بست. یادش گرامی!به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، امروز سالمرگ یکی از قدیمی های سینماست. هنرمندی که از تئاتر به سینما آمد و طی سالهای فعالیتش فیلمهای زیادی ساخت؛ تا به این ترتیب نام خود را در کنار پرآوازگان این عرصه ثبت کند، که کرد! شاپور قریب! مردی که عمر خود را صرف سینما کرد و در بیماری و فقر و انزوا از دنیا رفت.شاپور قریب در سال 1311 در سمنان به دنیا آمد و از پانزده سالگی خاک صحنه خورد. قریب سینما را با دیالوگ نویسی برای فیلمها آغاز کرد و پس از آن دستیار کارگردان شد و زمانی که بازیگردانی هنوز تعریف خاصی نداشت در برخی از فیلمها بازی گرادنی می کرد. پس از آن دستیار جلال مقدم، یکی از بهترین کارگردان های زمان خودش شد و پس از بیست سال تجربه اندوزی نخستین فیلمش را ساخت.«دختر شاه پریون» نخستین فیلم قریب بود و در سال 1347 ساخته شد؛ اثری جوان پسند که قصه آن درباره دزد جوانی است که قصد سرقت کلکسیون دختر ثروتمندی را دارد؛ اما عاشق او می‌شود و اجازه نمی‌دهد که همدست او کلکسیون را برباید.شاپور قریب طی سالهای 1349 تا 1354 فیلمهای «عروس بیانکا»، «کاکو»، « بدنام» و « غریبه» را ساخت و پس از آن با فیلم «هفت تیرهای چوبی» که از نظر منتقدان بهترین اثرش محسوب می شود توانایی های خود را به رخ کشید.فیلم «هفت تیرهای چوبی» درباره زندگی بچه‌های نزدیک ایستگاه راه آهن است که زندگی آنها با آمدن تلویزیون و جمع شدن همه خانواده ها در یک خانه و دیدن صحنه های اکشن فیلم‌های وسترن، دچار تغییراتی می شود.شاپور قریب پس از انقلاب نیز یکی از فعلان سینما بود و فیلم های « بگذار ز 2ND CAMERA FESTIVAL...

۲ زبانمقالهبحثخواندنویرایشنمایش تاریخچهابزارهااز ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادشاپور قریبزادهٔ۱۹ آذر ۱۳۱۱سمناندرگذشت۱۶ خرداد ۱۳۹۱(۷۹سالگی)تهرانعلت مرگبیماری آلزایمرملیتایرانیپیشهکارگردان و هنرپیشهسال‌های فعالیت۱۳۴۷–۱۳۹۱همسر(ها)نوشین امیرقاسم خانیفرزندانعلیقبر شاپور قریب در قطعه هنرمندان بهشت زهراشاهپور قریب (۱۹ آذر ۱۳۱۱ در سمنان – ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ در تهران) کارگردان و هنرپیشه ایرانی بود.[۱][۲]زندگی‌نامه[ویرایش]شاپور قریب در سال ۱۳۱۱ در سمنان به دنیا آمد. او از پانزده سالگی فعالیت خود را در زمینه تئاتر آغاز کرد. در فیلم موطلایی شهر ما دیالوگ نوشت، سپس دستیار مهدی امیرقاسم خانی شد. در فیلم چرخ بازیگر نیز که به کارگردانی مهدی امیرقاسم خانی بود علاوه بر نوشتن بیشتر پرده‌ها، موفق به بازی گرفتن از بازیگران شد که پس از آن طرز کار وی مورد توجه قرار گرفت. سپس با دستیاری جلال مقدم در فیلم سه دیوانه فعالیت هنری خود را ادامه داد و پس از بیست و اندی سال کار در تئاتر و سینما نخستین فیلم سینمایی خود را ساخت.وی در دورانی که فشار زندگی او را در تنگنا گذاشت، از تهران به مشهد رفت و سال‌ها با خانواده‌اش، در مشهد زندگی کرد [۳].اصغرفرهادی که سال‌ها پیش فیلمنامه او را شاپور قریب کارگردانی کرده بود، هم در جشن سینمای ایران از وی یاد کرد و جوایز نقدی‌اش را به او اهدا کرد، و هم پس از گرفتن جایزه اسکار و برگشت به ایران، به همراه عزت الله انتظامی به ملاقات او رفت[۴].او در ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ در سن ۷۹ سالگی به علت بیماری آلزایمر درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.فیلم‌شناسی[ویرایش]سینما[ویرایش]ایستگاه آخر (اپیزود ملاقات) (۱۳۸۹)سوگند (۱۳۸۷)کفش‌های جیرجیرک‌دار (۱۳۸۱)اشک و لبخند (۱۳۷۳)خانواده کوچک ما (۱ 2ND CAMERA FESTIVAL...

قت زشت (2009) > صحنه5 از 30 عکسبعدیقبلیفیلم سینمایی حقیقت زشت با حضور کاترین هیگل و جرارد باتلر۳۴ زبانمقالهبحثخواندنویرایشنمایش تاریخچهابزارهااز ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادحقیقت زشتکارگردانرابرت لوکتیکتهیه‌کنندهگری لوکزیبازیگرانجرارد باتلرکاترین هیگلبونی سامرویلکوین کانلیچریل هاینستاریخ‌های انتشار۲۰۰۹مدت زمان۹۶ دقیقهکشورایالات متحدهزبانانگلیسیهزینهٔ فیلم۳۸ میلیون دلارفروش گیشه۲۰۵٬۲۹۸٬۹۰۷ دلارحقیقت زشت (به انگلیسی: The Ugly Truth) یک فیلم کمدی رمانتیک آمریکایی با بازیِ کاترین هیگل، جرارد باتلر، بونی سامرویل، کوین کانلی، چریل هاینس، نیک سیرسی، اریک وینتر، یوت نیکول براون و کریگ فرگوسن می‌باشد. این فیلم در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۹ در آمریکای شمالی منتشر شد؛ و توسط لیکشور اینترتیمنت و کلمبیا پیکچرز ساخته شد.بازیگران[ویرایش]کاترین هیگل در نقش ابیگل «ابی» ریچر، تهیه‌کننده یک برنامه تلویزیونی صبحگاهی.جرارد باتلر در نقش مایک چادوی، مجری مردسالارِ برنامهٔ ابیاریک وینتر در نقش کالین اندرسون، دکتری که در همسایگی ابی زندگی می‌کند.نیک سیرچی در نقش استوارت، رئیس ابی و مایکخلاصه[ویرایش]ابی ریچتر (کاترین هیگل) تهیه‌کننده یک برنامه تلویزیونی صبحگاهی در ساکرامنتو، کالیفرنیا است. او به‌طور قطعی به عشق حقیقی اعتقاد دارد و از حامیان سرسخت کتاب‌هایی مثل مردان مریخی و زنان ونوسی است. او بعد از یک روز خسته‌کننده به خانه بر می‌گردد و یک فیلم تلویزیونی با نام «حقیقت تلخ» با مجری‌گری مایک چادوی (جرارد باتلر) می‌بیند. برنامه ای که دربارهٔ روابط با بدبینی صحبت می‌کند. ابی به برنامه او تماس می‌گیرد و با او جروبحث می‌کند بعد فردا او را در ایستگاه تلویزیونی می‌بیند و می‌فهمد که تهیه‌کننده برنامه اوست…منابع[ویرایش]مش 2ND CAMERA FESTIVAL...

۱۸ زبانمقالهبحثخواندنویرایشنمایش تاریخچهاز ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادبا عمر (مجموعه تلویزیونی) اشتباه نشود.عمرپوستر فیلمکارگردانهانی ابواسعدتهیه‌کنندههانی ابواسعدولید زعیتردیوید گرسوننویسندههانی ابواسعدبازیگرانآدم بکریایاد هورانیسامر بشاراتولید زعیترلیم لوبانیروهل عیادییوسف سویدفیلم‌بردارایهاب عسلتدوین‌گرمارتین برینکلرایاس سلمانمدت زمان۹۶ دقیقهکشورفلسطینزبانعربی، عبریعمر یک فیلم درام فلسطینی محصول ۲۰۱۳ به کارگردانی هانی ابواسعد است. از این فیلم در جشنواره کن سال ۲۰۱۳ رونمایی شد. فیلم «عمر» پنجمین اثر بلند داستانی «ابو اسعد» و دومین فیلمی است که در میان آثار سینمایی وی، پس از اینک بهشت در سال ۲۰۰۵، به لیست نامزدهای نهایی جوایز اسکار راه یافته‌است. این فیلم طی ۸ هفته در شهرهای ناصره، نابلس و بیت شنان تصوربرداری شد و در آن آدم بکری در نقش «عمر» و لیم لوبانی در نقش «نادیه» از فلسطین بازیگران اصلی هستند. همچنین ولید فاروق زعتیر در نقش «رامی»، سامر بشارات در نقش «امجد» و ایاد حورانی در نقش «طارق» نیز در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند. هانی ابواسعد، کارگردان فیلم در گفتگو با شبکه خبری «الجزیره» گفت: این فیلم ۹۸ دقیقه‌ای که از واقعیت‌های زندگی روزمره مردم فلسطین الهام گرفته شده، روایتگر رابطه چند دوست است که برای آزادی سرزمین خود با سربازان اسرائیلی مبارزه می‌کنند، اما در این مسیر دچار اشتباهاتی می‌شوند.خلاصه داستان[ویرایش]داستان فیلم به صورت کلی دربارهٔ یک کارگر نانوایی به اسم «عمر» است که هر روز خود را در تیررس سربازان اسرائیلی قرار می‌دهد و...عوامل فیلم[ویرایش]بازیگران[ویرایش]آدم بکری .... عمرایاد هورانی .... طارقسامر بشارات … امجدولید زعیتر .... رامیلیم لوبانی .... نادیاروهل عیادی 2ND CAMERA FESTIVAL...

۲۳ زبانمقالهبحثخواندنویرایشنمایش تاریخچهابزارهااز ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادسریعترین سرخپوست دنیاپوستر فیلمکارگردانراجر دونالدسونتهیه‌کنندهآوی لرنرنویسندهراجر دونالدسونبازیگرانسِر آنتونی هاپکینزدایان لدجسیکا کافیلکریستوفر لافوردموسیقیجی. پیتر رابینسونفیلم‌برداردیوید گریبلتدوین‌گرجان گیلبرتتوزیع‌کنندهمگنولیا پیکچرزتاریخ‌های انتشار۷ دسامبر ۲۰۰۵ (نیوزیلند)۳ فوریه ۲۰۰۶ (ایالات متحده)مدت زمان۱۲۷ دقیقهکشورنیوزیلندزبانانگلیسیهزینهٔ فیلم۲۵ میلیون دلارسریعترین سرخپوست دنیا (به انگلیسی: The World's Fastest Indian) یک فیلم زندگی‌نامه‌ای نیوزیلندی محصول سال ۲۰۰۵ است که بر پایهٔ زندگی موتورسوار مشهور نیوزیلندی، بارت مونرو و موتور ساخت شرکت "ایندیَن" (در انگلیسی به معنی سرخپوست) او ساخته شده است. مونرو رکوردهای سرعت متعددی را در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ و دههٔ ۱۹۶۰ در دشت نمک یوتا برای موتورهای زیر ۱۰۰۰ سی سی بنام خود ثبت کرد. فیلم به کارگردانی کارگردان نیوزیلندی، راجر دونالدسون و با درخشش آنتونی هاپکینز، با افتتاح در دسامبر ۲۰۰۵، نظرهای مثبتی دریافت کرد.[۱] و بسرعت با فروش ۷٬۰۴۳٬۰۰۰ دلار، تبدیل به پرفروشترین فیلم داخلی نیوزلند شد.[۲] همچنین فروش فیلم در سراسر جهان ۱۸٬۲۹۷٬۶۹۰ دلار بوده است.[۳]نقش‌ها[ویرایش]آنتونی هاپکینز در نقش بارت مونروجسیکا کافیل در نقش وندیجو هاوارد در نقش اتوکریس ویلیامز در نقش تینا، مرد زن نمایی که کارمند هتل است.پال رودریگز در نقش فرناندوکریستوفر لافورد در نقش جیم مافتآنی ویتل در نقش فرانآرون جیمز مورفی در نقش تامکریس برونو در نقش بابتیم شدبولت در نقش فرانکبروس گرین وود در نقش جریدایان لد در نقش آداساگینا گرنت در نقش جیکمدل استفاده شده بعنوان موتور سرخ پوست مونرو در فیلم.پا 2ND CAMERA FESTIVAL...

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادجنگجوی صلح‌طلب یا جنگجوی درونکارگردانویکتور سالواتهیه‌کنندهرابین شورمارک امیندیوید والشکمی وینیکوففیلمنامه‌نویسکوین برنهاردتبر پایهراه جنگجوی صلح‌طلباثر دن میلمنبازیگراناسکات مکلوویچنیک نولتیایمی اسمارتموسیقیبنت سلوایفیلم‌بردارشارون میرتدوین‌گراد مارکسشرکتتولیددی ای جی پروداکشنزتوزیع‌کنندهلاینزگیتتاریخ‌های انتشار۲ ژوئن ۲۰۰۶ (آمریکا: انتشار محدود)۳۰ مارس ۲۰۰۷ (آمریکا: انتشار مجدد)مدت زمان۱۲۰ دقیقه[۱]کشورآلمانآمریکازبانانگلیسیهزینهٔ فیلم۱۰ میلیون دلارفروش گیشه۴٬۳۲۶٬۹۲۷ دلار[۲]جنگجوی صلح‌طلب یا جنگجوی درون (به انگلیسی: Peaceful Warrior) یک فیلم درام به کارگردانی ویکتور سالوا محصول سال ۲۰۰۶ آمریکاست.این فیلم در کالیفرنیا، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی فیلمبرداری شده‌است.[۳]موضوع[ویرایش]دن میلمن (اسکات مکلوویچ) یک ژیمناستیک کار با استعداد است که می‌خواهد خود را برای مسابقات المپیک پیش رو آماده کند. وی با تمام استعدادی که دارد، شخصی مغرور و خوش گذران است. اما روزی او با یک پیرمرد دانا و با تجربه (نیک نولتی) آشنا شده و مسیر زندگی‌اش تغییر می‌کند. البته او در ابتدا چندان اهمیتی به آن پیرمرد نمی‌دهد اما هر چه می‌گذرد نقش آن پیرمرد در زندگی میلمن محسوس‌تر می‌شود به طوری در خواب‌هایش نیز او را می‌بیند. میلمن دچار حادثه‌ای می‌شود که باعث می‌شود المپیک را از دست بدهد. او ناامید و خسته و پشیمان و عصبانی از گذشته به پیرمرد پناه می‌برد و پیرمرد نیز مربیگری او را بر عهده می‌گیرد و مسیر زندگی میلمن را عوض می‌کند.بازیگران[ویرایش]اسکات مکلوویچ در نقش دن میلمننیک نولتی در نقش پیرمرد راهنماایمی اسمارت در نقش جویتیم دی‌کی در نقش مربی گریکآشتون هولمز در نقش تامیپل وسلی در نق 2ND CAMERA FESTIVAL...